Rok 2015 jest rokiem jubileuszu 65-lecia powstania Polskiego Związku Wędkarskiego, oraz 65-lecia powołania Okręgu PZW w Katowicach. Rok 1950, kiedy to powołano obie te struktury, nie oznacza jednak początku zorganizowanego wędkarstwa na terenie Sosnowca.

Pierwsze wiarygodne źródła pisane z archiwum po byłym województwie kieleckim, do którego terytorialnie należał od 1919 roku Sosnowiec, archiwum byłego starostwa grodzkiego Sosnowiec, oraz ustne relacje, np. p. Jacka Gąsiorka, syna jednego z prekursorów sosnowieckiego wędkarstwa, świadczą iż  wędkarze zaczęli się organizować w Towarzystwach Sportowych w latach 1922 – 1925. Jako datę ostateczną można przyjąć rok 1925 – kiedy to zawiązano sekcję Wędkarstwa i Łowiectwa przy Towarzystwie Sportowym Sosnowiec.  Głównymi inicjatorami zorganizowania sosnowieckich wędkarzy byli w tym czasie panowie: Aleksander Rene, Jerzy Rolling, Jan Łaszkiewicz. Poza wędkarstwem celami sekcji była turystyka i krajoznawstwo. Była to jednak dość elitarna grupa wędkarzy, licząca ok. 15 – 17 osób, ludzi majętnych, których stać było na wysokie opłaty  za wędkowanie  oraz opłacanie składek członkowskich. Dopiero od roku 1929 – 1930, już pod nazwą Towarzystwa Wędkowego w Sosnowcu  zaczęto przyjmować większą liczbę członków, rozszerzać zasięg swojej działalności, a nawet podejmować działania o pozyskanie poprzez dzierżawę własnych rewirów rybackich.   Od roku 1930 Towarzystwo pozyskało pierwszą siedzibę przy hucie Milowice  /do tej pory spotykano się w mieszkaniach prywatnych/, a od roku 1932 już jako Towarzystwo Sportu Wędkarskiego Zagłębia Dąbrowskiego ma swoja siedzibę w Sosnowcu przy ul. Piłsudzkiego 71.  Towarzystwo liczy 32 członków.  Ponieważ dopiero w roku 1932 weszła w życie ustawa o obowiązku rejestracji związków i towarzystw, by działać formalnie, opracowano pierwszy statut Towarzystwa i wystąpiono o jego rejestrację u Wojewody kieleckiego.  Jako ciekawostkę podać mogę, iż członkiem Towarzystwa wg. zapisów statutu, mogła być osoba o nienagannej moralności i wyznania chrześcijańskiego.  Wpisowe do Towarzystwa wynosiło wtedy 100 złotych, roczna składka członkowska 50 złotych, a zezwolenie na połów w zależności od rewiru od 50 do 100 złotych rocznie.  Po rejestracji Towarzystwo działa coraz prężniej.  Już w 1933 roku dzierżawi XXI rewir rybacki na rzece Sole /od Kętów do Oświęcimia/ gdzie prowadzi gospodarkę rybacką, oraz wędkują jego członkowie.           Do ochrony rewiru zatrudnia 2 strażników płacąc im po 20 zł miesięcznie, oraz starszego nad nimi z wynagrodzeniem 30 zł  miesięcznie.  Prowadzone są regularne zarybienia rybą szlachetną  /w1935 roku do Soły wpuszczono 18 500 sztuk pstrąga potokowego i tęczowego/, pozyskuje się też rybę pospolitą odłowami sieciowymi, a dochód z jej sprzedaży zasila kasę Towarzystwa. Żródła z 1936 i 1937 roku wspominają o odłowach sieciowych łososia na Sole. Jedna z uchwał Zarządu Towarzystwa z 1937 roku mówi, iż każdy jego członek, regularnie wnoszący stosowne opłaty członkowskie i za wędkowanie uprawniony jest dwa razy w roku, tj. na Boże Narodzenie i na Wielkanoc otrzymać bezpłatnie po 3 kg ryby w miarę możliwości szlachetnej. Zarząd uzyskał zgodę PKP na to, by członkowie Towarzystwa wyjeżdżając na ryby w dni świąteczne i przedświąteczne mogli korzystać z 50% zniżki na bilety. Zwiększa się liczba członków Towarzystwa  i np. w 1936 roku liczy ono już 65  osób.  Od 1933 roku Towarzystwo jest członkiem Związku Towarzystw Rybackich w Krakowie, a od roku 1935 jest członkiem Związku Sportowych Towarzystw Wędkarskich Rzeczpospolitej Polskiej w Warszawie.  W lutym 1939 roku Towarzystwo liczy 86 członków pełnoprawnych i 6 kandydatów.  Współpracuje z Towarzystwami Wędkarskimi w Krakowie, Kętach, Żywcu, by wędkarze w tamtejszych rewirach mogli łowić taniej, a nawet na zasadach wzajemności wydawano gościom zezwolenia bezpłatne. Śladem naszego Towarzystwa powstają w Zagłębiu dalsze:  w roku 1934 w Będzinie Towarzystwo Sportowo-Wędkarskie, w roku 1935 w Dąbrowie Górniczej powstaje Sportowe Towarzystwo Wędkarskie, a w roku 1936 w Czeladzi  rozpoczyna działalność Klub Wędkarski „Dunaj”.  Ostatni protokół z posiedzenia Zarządu Towarzystwa Sportu Wędkarskiego Zagłębia Dąbrowskiego w Sosnowcu datowany jest na 15 sierpnia 1939 roku, czyli tuż przed wybuchem II wojny światowej. Od tego czasu do zakończenia wojny brak jest źródeł pisanych na temat działalności Towarzystwa. Ze świadectw ustnych wiadomo, że i w czasie okupacji uprawiano wędkarstwo tak na Sole, jak i na Skawie, na Czarnej Przemszy czy też  w podkrakowskich Rudawie i Szreniawie, korzystając z gościnności wędkarzy z Towarzystw w Krakowie.

Już w niecałe 2 miesiące po wyzwoleniu Sosnowca, bo 23 kwietnia 1945 roku odbywa się z inicjatywy p. Romana Gąsiorka zebranie  17 członków Towarzystwa mające na celu reaktywowanie jego działalności. Pierwszym prezesem jego Zarządu zostaje p. Kucfir, a od marca 1946 roku prezesem Towarzystwa zostaje p. Roman Gąsiorek. Co roku wybierany pełni tą funkcję do roku 1951.  W marcu 1946 roku Towarzystwo liczy 65 członków. Po roku jest ich już 130. Zebrania Zarządu odbywają się w mieszkaniach prywatnych,        np. u p. Kazaneckiego przy ul. Targowej, w Walne Zebrania w świetlicy huty Milowice. Od roku 1948 Towarzystwo dzierżawi III obwód Białej i II obwód Czarnej Przemszy, oraz XXI rewir na Sole, współpracuje z Towarzystwami w Kętach, Oświęcimiu  i w Katowicach.

W kwietniu 1949 roku Towarzystwo przystępuje do Okręgowego Związku Sportowego Towarzystw Wędkarskich w Katowicach, a w grudniu tego roku do Związku Sportowych Towarzystw Wędkarskich w Polsce z siedziba w Warszawie, które to na  zjeżdzie delegatów w marcu 1950 roku przekształciło się w Polski Związek Wędkarski.  19 kwietnia 1950 roku  Nadzwyczajne Walne Zebranie Towarzystwa Sportu Wędkarskiego Zagłębia Dąbrowskiego podejmuje uchwały o przystąpieniu do Polskiego Związku Wędkarskiego, scedowaniu na niego wszystkich zawartych umów i majątku, przekształceniu TSW Zagłębia Dąbrowskiego  w Koło PZW Sosnowiec, wykreśleniu Towarzystwa z rejestru stowarzyszeń.  W czerwcu 1950 roku powołany zostaje Okręg PZW w Katowicach.  Jego pierwszym prezesem zostaje p. Roman Gąsiorek, póżniejszy prezes Zarządu Głównego PZW i  wiceprezes CIPS. Koło gospodaruje nadal na Sole, Czarnej i Białej Przemszy, a dodatkowo Okręg przydziela nam w użytkowanie zbiornik Pogoria. W 1952 roku skutkiem nowego podziału administracyjnego kraju utracono na stałe obwód rzeki Soły. Zwrócono uwagę na pobliskie po wyrobiskowe  zbiorniki i tak w 1953 przejęto w użytkowanie wyrobisko po piaskowni obok Brynicy, obecne „Stawiki”.  Na dłuższy czas siedzibą Koła stał się lokal w budynku na rogu ulic Sienkiewicza i Ostrogórskiej.  Następuje dynamiczny rozwój Koła, poszerza się teren jego działalności. W kolejnych latach Koło Sosnowiec staje się jednym z największych w Okręgu. Jego liczebność dochodzi nawet do 2700 członków. Za zasługi w rozwoju polskiego wędkarstwa sztandar Koła udekorowany zostaje „Złotą Odznaka PZW z Wieńcami”. Wielu działaczy otrzymuje  najwyższe wyróżnienie związkowe jakim jest tytuł „Honorowego Członka PZW”. Z tego właśnie środowiska wywodzą się następne Koła sosnowieckie zrzeszające członków PZW zamieszkujących poszczególne dzielnice miasta. Powstały koła Niwka, Kazimierz, Klimontów, Milowice, Prema – Milmet i nie istniejące już Maczki – Bór.

Uważamy, że tak Koło 54  Sosnowiec, jak i pozostałe koła PZW w Sosnowcu, są kontynuatorami historii sosnowieckiego wędkarstwa i dlatego słusznym jest wspólne z Wami Koledzy uczczenie tego jubileuszu.  Życzmy sobie doczekania razem 100-lecia.

Wszelkie prawa zastrzeżone

Wszelkie materiały, informacje, rysunki, zdjęcia, pliki audio i wideo publikowane na stronie internetowej Koła Nr 54 Sosnowiec  http://www.pzw.org.pl/sosnowiec_miasto/ za pośrednictwem portalu Polskiego Związku Wędkarskiego są chronione prawnie. Wszelkie kopiowanie, dystrybucja, elektroniczne przetwarzanie oraz przesyłanie zawartości w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela praw są prawnie zabronione.

© Internetowa strona Koła PZW Nr 54 Sosnowiec